صدای آه از زمین به گوش ماه میرسد
نوشته روی جادهها کسی زراه میرسد
کسی که نسل روشنش به آفتاب میرسد
به سبزهها، درختهابه خاک و آب میرسد
بیا که جادهها تورا بلند آه میکشند
و اسبها به بوی تو عنان به راه میکشند
بیا که آسمان پُر ازپرندههای آهنی است
بیا که عصر گریهها وخندههای آهنی است